Ο καημός του "e-δάσκαλου"

.
Αυτό το "e-" όπως είδατε,"φοριέται" πολύ τελευταία και θέλει να παραπέμψει σε ό,τι έχει σχέση με υπολογιστές και internet. Έτσι λοιπόν έχουμε και τον e-δάσκαλο ο οποίος χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση.

Οι νέες τεχνολογίες - το βλέπουμε όλοι - αρχίζουν να μπαίνουν για τα καλά στη ζωή μας αλλά και στο σχολείο. Από τους 14 μαθητές της τάξης μου οι 12 έχουν υπολογιστή και από αυτούς οι 11 έχουν και σύνδεση internet. Οι υπόλοιποι σκοπεύουν στο άμεσο μέλλον να τους ακολουθήσουν.

Είπα στα παιδιά να ανοίξουν ηλεκτρονική θυρίδα στο gmail.com ώστε να την χρησιμοποιήσουν και για ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ τους αλλά και μαζί μου. Σκοπός είναι η κοινοποίηση κάποιων συνδέσμων από μέρους μου ώστε οι μαθητές με ένα απλό κλικ να μεταβαίνουν σε χρήσιμες σελίδες του διαδικτύου και να μην χρειάζεται να γράφουν σε χαρτί και να ξαναγράφουν στον υπολογιστή τους ολόκληρες σειρές με "http, www ?Η%!%%" και άλλα "κινέζικα".
Προτίμησα το gmail γιατί όσον καιρό το χρησιμοποιώ, είδα ότι τα ενοχλητικά μηνύματα (spam) είναι ανύπαρκτα σε σύγκριση με άλλες υπηρεσίες e-mail. Δεν υποχρεώνεται βέβαια κανείς να έχει τη θυρίδα του εκεί αλλά τη συστήνω ως προτιμότερη.

Εκτός από τους συνδέσμους (link), ίσως να σταλθούν μέσω e-mail στα παιδιά και κάποιες εργασίες ή μικροεφαρμογές εκπαιδευτικού περιεχομένου που θα διευκολύνουν στην επίτευξη κάποιων διδακτικών στόχων.

Δε σκοπεύω βέβαια να αναλώσω όλον τον προσωπικό μου χρόνο για "τηλεκπαίδευση" γιατί εκτός από την προετοιμασία για το σχολείο - που απαιτεί τον χρόνο της - υπάρχει και προσωπική ζωή, οικογένεια, παιδιά και οπωσδήποτε χρειάζονται και κάποιες ώρες ανάπαυσης.



Σε αυτό το σημείο ακριβώς θέλω να εκθέσω κάποιους προβληματισμούς σχετικά με τον σύγχρονο "e-δάσκαλο" και τις νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση:

Πολύ καλή η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις ΤΠΕ αλλά το θέμα είναι πώς θα μπουν σε εφαρμογή οι γνώσεις που αποκτήθηκαν. Εκτός από τις ελλείψεις σε υλικό, ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ο χρόνος που απαιτείται για την αξιοποίησή τους.
Σε ό,τι αφορά αυτόν τον τομέα, το υπουργείο δεν φαίνεται να έχει κάνει τον παραμικρό σχεδιασμό και επαφίεται στον "ηρωισμό" του κάθε εκπαιδευτικού.

Αλλά ας γίνω πιο συγκεκριμένος:

Βλέπουμε πολλές φορές φανταστικές δουλειές συναδέλφων στο δίκτυο, είτε αυτές είναι ιστοσελίδες σχολείων, είτε φύλλα εργασιών είτε εφαρμογές. Γι' αυτές τις δημιουργίες, όπως ξέρουμε όλοι, δεν έχουν το παραμικρό οικονομικό όφελος ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε άλλες υπηρεσίες, επειδή κάποιοι πληκτρολογούν δυο τρεις λέξεις στον υπολογιστή τους (κι αυτές με ταχύτητα χελώνας) ή απλά έχουν τον υπολογιστή στο γραφείο τους να κάθεται, παίρνουν "επίδομα υπολογιστή" ή πώς αλλιώς λέγεται κατά περίσταση.

Πολλοί συνάδελφοι βλέπουμε ότι φτιάχνουν σελίδες σχολείων στο δίκτυο. Πολλή δουλειά: Συγγραφή άρθρων, σχεδιασμός, σκαναρίσματα, συγγραφή κώδικα, διαχείριση FTP και τόσα άλλα που δε χρειάζεται να απαριθμήσω.
Είναι φως φανάρι ότι σχεδόν στο σύνολο των περιπτώσεων, αυτές οι σελίδες δεν αποτελούν προϊόν ομαδικής εργασίας αλλά ατομικής δουλειάς ενός ή (σπανιότερα) το πολύ δύο εκπαιδευτικών. Και αυτό γίνεται εμφανές από το ότι μόλις ο εκπαιδευτικός αυτός φύγει από το σχολείο, η ιστοσελίδα του σχολείου "μαραζώνει".

Πιστεύετε εσείς ότι ο εκπαιδευτικός αυτός θα έχει το κουράγιο να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο και στο επόμενο σχολείο; Ίσως ναι. Πόσες φορές θα μπορέσει όμως να ανεχτεί το να αρχίζει μία δουλειά με τόσο κόπο και μετά να την βλέπει να "πεθαίνει";
Θα το κάνει μία, δύο φορές, την τρίτη θα καταλάβει το μάταιο της υπόθεσης και θα τα παρατήσει.

Από την άλλη ποιο το όφελος; Θα αναγνωρίσει κανείς τη δουλειά του; Μήπως θα τον ελαφρύνει ο διευθυντής του από το διδακτικό ωράριο ώστε να έχει το χρόνο να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα ή μήπως πρόκειται να βελτιώσει την οικονομική του κατάσταση;
Μετά το τελευταίο σφίξιμο που έχει πέσει στο δημόσιο από το κράτος κάνοντας οικονομία ακόμα κι εκεί που δεν παίρνει άλλο, το βλέπω πολύ απίθανο να συμβεί κάτι τέτοιο. Ούτε λεπτό λιγότερο από αυτό που προβλέπει ο νόμος! Το κράτος δεν έχει χρήματα να πληρώσει παραπανίσιους εκπαιδευτικούς! Πιστεύω ότι αν δε φοβόταν το κράξιμο, θα μας έδιναν κι ένα πινέλο να βάφουμε τον τοίχο όση ώρα θα κάνουμε μάθημα για να γλιτώσουν κανένα έξοδο.*

Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο θα έπρεπε να εξεταστεί από το υπουργείο με πολλή σοβαρότητα. Το ρητό "ο χρόνος είναι χρήμα" είναι πολύ παλιό και ξέρουμε ότι στις μέρες μας ο χρόνος έχει ακριβύνει πολύ περισσότερο.
Αν δεν επενδυθούν και κάποια χρήματα στο χρόνο, τότε το 90% της επιμόρφωσης πάει τσάμπα και βερεσέ και θα είναι κρίμα γιατί ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα γι' αυτό.

* από την άλλη ακούμε συνεχώς στα ΜΜΕ για χορούς εκατομμυρίων δημοσίου χρήματος σε τσέπες αετονύχηδων.
--------------

Από εδώ και πέρα (που τελειώσαμε με τη διαδικασία της επιμόρφωσης), μάλλον σε αυτό το blog θα ασχοληθώ περισσότερο με μικρά tutorials (φροντιστήρια) για το πώς θα κάνουμε διάφορα πράγματα με τον υπολογιστή μας που μάλλον θα απευθύνονται περισσότερο στους μαθητές παρά στους επιμορφούμενους.

Βέβαια, πού και πού θα λέω και τον καημό μου. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτός ήταν ο λόγος της ύπαρξης των blogs όταν πρωτοδημιουργήθηκαν.

Θέλω να πω σχετικά με την Επιμόρφωση Β΄επιπέδου στις ΤΠΕ, ότι ήταν μια καλή εμπειρία παρά το ότι ήταν τόσο πρόχειρα σχεδιασμένη και με πολλές ελλείψεις. Η θετική εικόνα έμεινε περισσότερο από το έμψυχο υλικό, τους επιμορφωτές που προσπάθησαν να μεταδώσουν όσο μπορούσαν καλύτερα τις (όποιες) γνώσεις είχαν αποκτήσει αλλά και τους επιμορφούμενους που έδειξαν περισσό ζήλο και πνεύμα συνεργασίας.
Από την άλλη, το πρόγραμμα ως περιεχόμενο και ως σχεδιασμός, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε.

Χαιρετίζω όλους τους συναδέλφους και εύχομαι καλή συνέχεια και καλό κουράγιο.

Share: